17. YÜZYIL FELSEFESI

Rönesansin birikimlerini degerlendiren ve sistemler kuran bir yüzyildir.

Rönesansta kusku öne çikarken 17.yy.da akil öne çikar.Kesin ve güvenilir bilgi türü olarak matematik seçilmistir.ancak fizikten kopmak, metafizige yönelmek anlamina gelmez.

GENEL ÖZELLIKLERI

Bu dönemde felsefeya rasyonalizm yani gerçege akilla ulasilabilecegi inanci hakimdir.

Doga ölçülebilir sayilabilir cinsen birsey olarak kabul edilir. Doga hakkindaki hakkindaki güvenilir bilgiye ölçme ve saynalarla ulasilabilir.Yani fizigin bilhgisine matematik metod uygulanir.

Tanri ,doga ile akla ayni ilkeleri vermistir.Bu nedenle doga ile akil , nesneyle zihin arasinda uygunluk vardir.

Güvenilir ve kesin bilgnin mükemmel örnegi olarak matematik görünür.

Kesin bilgiye ulasmada duyulara güvenilmez.

Döneme Damga Vuran Isimler: Descartes, Pascal, Hobbes, Geulincx, Malebranche, Spinoza, Leibniz.