ABDÜLAZİZ İbni’s-Suûd (Riyâd 1880 – Tâif 1953)
Suudî Arabistan krallığının kurucusu. Vehhâbî mezhebinden 16. Suudî emîri iken Osmanlı devletinin Necd kazası kaymakamı oldu ve kendisine paşalık verildi. 1918 sonunda Osmanlı imparatorluğu Arab ülkelerinden çekilince, Necd‘in müstakil emiri oldu. 1921’de Şemmar‘ı, 1924’te Hicaz‘ı ele geçirdi. 1926’dan ”Hicaz Kralı“, 1932’de “Suûdiyye Kralı” ilan edildi.

Ülkesinde petrol bulununca, İslam’ın Kutsal Şehirler’ine hakim olmaktan daha fazla ehemmiyet kazandı. Birleşik Amerika ile işbirliği yaptı. Şeriat sistemiyle yönetilen, çöllerde yaşayan bedevilerden ibaret geniş bir ülkeye, gittikçe artan petrol gelirini aktardı. Akıllı bir politika ile Arab devletleri arasında gittikçe ehemmiyet kazandı. Yerine oğullarından önce Suûd, sonra Faysal geçti.

Abdülaziz el-Suud