AÇIK KAPI SİYASETİ
Milletlerarası ticârette uygulanan veya uygulanmak istenen bir iktisadî sistem. XIX. asırda liberalizm emperyalizm karması bir anlayışın ürünü olarak ortaya çıktı. Sanayileşmiş Batılı kapitalist ülkeler, ürettikleri malları başka ülkelere, özellikle gelişmemiş Asya ve Afrika ülkelerine gümrüksüz veya çok az gümrük vergisi ödeyerek ihraç etmek istiyorlardı. Batı’nın bir açık pazarı ve sömürgesi olmak istemeyen, tabiî kaynaklarını kendisi kullanmak ve kendi sanayiini kurmak isteyen bu sebeple de Batı mallarına karşı yüksek gümrük vergisi koyarak direnmeye çalışan ülkelere bu sistem zorla kabul ettirilmeye çalışılmıştır.

Siyâsî zorlamalar bâzan silahlı müdâhaleye kadar varmıştır. İngilizlerin Çin’e zorla afyon satmak için giriştikleri yüz kızartıcı Afyon Harbi (1839-42), Tanzimat yıllarından başlayarak Osmanlı İmparatorluğuna Batılıların çeşitli siyâsî ve askerî baskı ve. manevralarla imzalattıkları iktisadi anlaşmalar; Amerikalı Komodor Perry’nin, limanlarını Amerikan mallarına açmak için Japonya kıyılarını bombardıman etmesi, 1885 Berlin Konferansında Kongo havzasının bütün milletlerin ticaretine açık tutulmasına dair yapılan anlaşma bu tarz zorlamalara örnek gösterilebilir.

Açık kapı siyaseti, sanayileşmesi ve diğer iktisadi şartları bakımından birbirine denk, biribiriyle rekabet edebilecek ülkeler arasında, tarafları zarara uğratmadan, hatta faydalı olabilecek şekillerde uygulanabilir. Avrupa Ortak Pazarı örneğinde olduğu gibi. Sanayii gelişmiş, iktisaden güçlü ülkelerin de zararına değildir. Ancak, sanayileşmemiş, dışarıya sâdece hammadde satabilir durumda, iktisâden güçsüz olan ülkeler için bu siyâset öldürücüdür.

açık kapı siyaseti