AHMEDi (1334-1413)

XIV. Yüzyıl divan şiirimizin en büyük şairi. Germiyan (Kütahya)’ lıdır. Germiyan ve Osmanlı saraylarında, bir ara da Aksak Timur Bey (Timurleng)’in yanında bulunmuş, büyük iltifat ve rağbet görmüştür. Özellikle Yıldırım Bâyezid’in oğlu Emir Süleyman’ın yanında iken çok rahat etmiş ve eserlerinin çoğunu bu şehzadenin yanında bulunduğu devrede yazmıştır. Söylendiğine göre, Ahmedî, hoş sohbet, nüktedan ve çok zarif bir kişi imiş. Kuvvetli bir öğrenim gördüğü, devrinin ilimlerini ve İran edebiyatını iyi bildiği muhakkaktır.

Dîvan Edebiyâtı’mızın en önemli kurucularından biridir. Yaşadığı devirde Divan Edebiyatı’nı en iyi bilen ve bu yolda en çok eser veren şâir, Ahmedi‘dir. O devirlerde, bir çok şâirin kaba bir dil saydığı Türkçe’nin, bir edebiyat dili olarak işlenip gelişmesinde payı ve emeği büyüktür. Şiirlerinde millî ve mahallî unsurlara da yer vermiştir.

Dîvân’ı başta olmak üzere bir çok eserleri vardır. 334 beyitlik (668 mısra) Osmanlı Tarihinde anlattığı şahıslar yanlarında bulunduğu kimseler (I. Murad, Yıldırım, Timur, Çelebi Mehmet gibi) ve olaylar, şahit olduğu olaylardır. (Ankara Savaşı gibi.)

Ahmedi