ANITKABİR
Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu için yapılan anıt mezarın adıdır. Ankara‘da Rasat tepe denilen bugünkü Anıttepe‘dedir. Burası Ankara’ya hâkim bir tepedir, İstanbul Dolmabahçe Sarayı‘nda 10 Kasım 1938’de saat 09.05’te vefat eden Atatürk’ün cenazesi, 20 Kasım 1938’de Ankara’ya götürüldü. Ankara’da Etnografya Müzesi’nde muhafaza edildi. Daha sonra Atatürk’e yakışır bir anıt mezarın yapımı için uluslararası bir yarışma açıldı. 1941 yılında açılan bu yarışmada, Türk mimarlarından Emin Onat ile Orhan Arda’nın birlikte hazırladıkları proje, birincilik ödülünü aldı. Projenin temeli 9 Ekim 1944’te törenle atıldı. 20 milyon liraya çıkan eserin yapımı, 9 yıl sürdü. 10 Kasım 1953’te Atatürk’ün naşı, büyük bir törenle buraya gömüldü.

Anıtkabir

Anıtkabir yol, alan ve şeref salonu gibi üç kısımdan oluşur. Geleneksel sanatlarımızın örnekleriyle donanmış olan Anıtkabir, ünlü heykel sanatçılarımızın eserleri ile zenginleşmiştir. Eserin birçok yerinde bulunan rölyef (kabartma) ve heykeller tanınmış sanatçılarımız Hüseyin Özkan, Nusret Suman, Zühtü Müritoğlu, Hadi Bara ve İlhan Koman tarafından yapılmıştır.Şeref salonunda bulunan ve tek parça mermerden yapılan lahdin ağırlığı, 42 tondur. Salonun tavanı, altın mozaiklerle ve Türk kilim sanatının desenleriyle süslenmiştir. Lahit, salonun zemininden biraz yüksekte kalan platform üzerine oturur. Lahdin arkasındaki pencereden, Ankara Kalesi görülür. Burada Atatürk’ün ölümsüz sözlerinden “Ne mutlu Türk’üm diyene” ve “Benim naciz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır, fakat Türkiye Cumhuriyeti ilel-ebed payidar kalacaktır” cümleleri, altın yaldızla yazılmıştır.Anıtkabir’in çevresinde İstiklâl, Hürriyet, Cumhuriyet, Müdâfaa-i Hukuk, Zafer, İnkılap, Sulh, 23 Nisan, Mehmetçik ve Mi-sak-ı Millî adlarını alan on kule vardır.