ANLATI KAHRAMANLARI

Kahramanların incelenmesi anlatının en ilgi çekici alanlarından biridir. Genellikle kahramanlar, okurların büyük bir çoğunluğu için anlatının merkezindeki öğesidir. Anlatının motor gücüdür.
Anlatıdaki kahramanlar tamamen kurmaca olmayabilir. Gerçek yaşamdaki kişilerden alınmış özellikler taşıyabilir. Okur kendi sezgilerine ve deneyimlerine göre okuma sürecinde başkalarının sunduğu bilgileri birleştirir.
Anlatı kurmaca olduğundan kişiler de kurmacadır. Ancak birçok özelliklerini gerçek kişilerden alabilir. Her şeye rağmen  kağıt üzerindeki bu kahramanları  gerçek dünyada somut olarak yaşayan kişilerle karıştırmamak gerekir.
Bir anlatıda üç tür kahraman vardır:
1.   Baş kahraman(lar),
2.   İkinci derecede kahramanlar,
3.   Arada bir görünen, sadece adı  geçen önemsiz rolü olan kişiler.

Kahraman ve birey birbirinden farklıdır. Kahraman anlatıya mahsus, gerçek olmayan, kişilerdir, sadece sözcüklerde vardır. Birey ise gerçek kişidir. Kahraman anlatıya ait bir terimdir. Yazar tarafından yaratıldığı için  gerçek yaşamda ne bir geçmişi ne de bir geleceği vardır.
Yazar, kahramanları çeşitli biçimlerde anlatabilir. Kahramanın yaratılması gerçek hayattaki insana dayanır. Okurun, insan gerçekliğinin belirtileri olan, beden yapısını, giysilerini,  davranışlarını, ruhsal durumlarını göz önünde bulundurması gerekir.
Kahramanın  adı, yaşı, fiziksel özellikleri, dili, beceriye ilişkin  özellikleri, beğenileri  vardır. Bu tanımlanmalar kahramanı bir bilinçle donatır.  Kişi olan, kağıttan bu varlığa büyük ölçüde inanılırlık ve derinlik kazandırır.
Roman kahramanı kurmaca, kağıttan biri olmasına rağmen tıpkı gerçek hayattan biri gibi  onun da kimliği yeniden oluşturulabilir. Bu bilgiler iki grupta toplanır: Dolaysız olarak ya da dolaylı olarak bu tanımlamalar yapılır.