Bir an oğulunda, bir kraliçe, birkaç tane erkek arı ve bir sürü kısır dişiden oluşan işçi arı vardır.Yaz sonuna doğru kovandaki arı sayısı ve işçi arıların sayısı 60 bini bulur. Nüfus bu kadar artınca kovan yetmez olur. Bu arada yeni bir kraliçe doğar. Bu kraliçe, kraliçe olarak, yani doğum yapabilecek arı olarak doğacak larvaları öldürür. Sonra sevişmek için uçuşa çıkar. Peşinden erkek arılar gelir.

Uçuş sırasında bunlardan birkaçı ile çiftleştikten sonra kovana geri döner. Genç kraliçe döndüğü zaman ana kraliçe yaşlılıktan ölmüş olur. Ölmemişse bile artık kovanda kalmak istemez. Kendisine sadık birkaç erkek arı ile kalabalık bir işçi arı topluluğunu alır, gidip bir dala konar. Bütün arılar onun üzerine yığılırlar, top gibi olurlar. Buna “kovanın oğul vermesi” denir.