BİLİMSEL TARİHLENDİRME TEKNİKLERİ
Son zamanlarda arkeologların buldukları kalıntıları kolayca tarihlendirmelerini sağlayan bilimsel teknikler geliştirilmiştir. Bunların en doğru sonuç verenlerinden biri Karbon-14 yön­temidir. Karbon-14 bitkilerde ve hayvanlarda bulunan karbonun radyoaktif bir türüdür. Canlı organizmalar ölünce, çürüntülerin içinde bulu­nan radyoaktif karbon parçalanarak azot meyda­na gelir. Bu parçalanış süreklidir. 5.568 yıl sonra, radyoaktif karbonun yarısı tükenir. Bir 5.568 yıl sonra kalan radyoaktif karbonun yansı da aynı biçimde tükenecektir. Eski odun, kemik, turba, boynuz, tahıl gibi organik maddelerde geri kalan radyoaktif karbon miktarı ölçülerek, nesnenin yaşı bulunabilir.
İnsan ve hayvan kalıntılarının yaşını bulmak içinse flüor yöntemine bâş vurulur. Bu kalıntı­ların bileşimindeki flüor miktarı ölçülür. Toprağa gömülü kalan kemiklerle dişler zamanla az mik­tarda flüor emer. Bir arada bulunmuş kemiklerin bileşiminde aynı miktarda flüor varsa, kemikler aynı yaştadır. Bu yöntem, Pildown kafatasının uydurma olduğuna kanıtlamıştır.