Damar sertliğinde, bugüne kadar en çok koleste­rol yüksekliği suçlanmıştı. Alabama Üniversitesi'nde-ki araştırmalar, yağlı besinlerdeki trigliseritlerin de damarlar için toksik olduğunu gösterdi. Yağlı besin­lerde bulunabilen yüksek yoğunluklu lipoproteinler (HDL= high density lipoproteins) ise, trigliseritlerin bu damar sertliği yapıcı etkisini önlemektedir.
Yine Alabama Üniversitesi'ndeki araştırmalar, atar­damar çeperini tahrip eden şeyin heparin olduğunu gösterdi. Vücutta yapılan heparin, kan pıhtılaşmasını önleyici bir maddedir (antikoogülan); heparin, kanda yağları parçalayan lipase enzimini aktive eder. Bir in­sana heparin enjekte edildikten sonra, atardamar iç zarı (endotel) hücrelerine kan değdirilirse, bu hücre­lerin hepsinin öldüğü görülmektedir. Fazla yağlı be­sinler alınınca, kanda artan yağları parçalamak üzere fazla heparin salgılanmakta, bu ise atardamarları tah­rip etmektedir.
Bütün bunlardan, damar sertliğinde yalnız koles­terolün değil, doymuş (= satüre= katı = hayvansal) yağların da rol oynadığı anlaşılmaktadır. Hayvansal yağları (balık yağı hariç; balık yağının bitkisel yağlar­dan bile üstün olduğunu görmüştük) fazla yiyen ülke­lerde (örneğin Finlandiya'da), az yiyen ülkelere (örneğin Girit) göre kalp-damar ölümleri çok daha faz­ladır. Fazla balık yiyen insanlarda, örneğin Eskimo'­larda, kalp-damar ölümleri yok denecek kadar azdır. Kolesterolü az diyetin damar sertliğini önlemede her zaman etkili olamayışı da, doymuş yağların damar sert­liğinde önemini ortaya koymaktadır (kolesterolü ve doymuş yağları iki ayrı tip yağ olarak düşünmemiz ge­rekir). Ancak kolesterol, yine de damar sertliğinde çok önemli bir nedendir; örnek olarak, Tibetlilerde kan ko­lesterolü çok düşük, kalp-damar hastalıkları da çok az­dır; buna karşı kalıtsal olarak kan kolesterolü yüksek olanlarda, 20-25 yaşlarında bile damar sertliği ve en­farktüs oluşmaktadır. Bugün hem kolesterolün, hem de katı yağların (hayvansal trigliseritlerin) damar sert­liği yaptığı anlaşılmıştır.