Dokumacılık
Daha M.Ö. 500ü yıllarında Mısırlılar ve başka eski uluslar ince keten ve yünlü kumaş dokumayı biliyorlardı. M.Ö. 3000 yıllarında da Çinliler ipekböceğinin koza örerken yaptığı incecik ipliklerden harikulade güzel ipek kumaşlar doku­mayı öğrendiler. Hemen ardından, Hintliler de pamuk dokumaya başladılar.
1700 yıllarına kadar ipliğin eğrilmesi de, dokunması da elle ve evde yapılıyordu. Derken iplik eğirme makinası, çıkrık makinası, dokuma tezgâhı icat edildi. Bu gelişmeler sonucunda dokumacılık büyük bir endüstri haline geldi. Evlerinde iplik eğirip bez dokuyanlar kumaş fabrikalarına akın etmeye başladılar.
1800'lerde Sentetik boyaların ve yapay ipeğin, 1900'lerde de sentetik liflerin bulun­ması kumaş yapımcılarına birçok yeni malzeme üzerinde çalışma olanağı yarattı. Bugün piyasa parlak renkli, buruşmayan, çekmeyen, çarçabuk kuruyabilen, ütü istemeyen kumaşlarla doludur. Bu kumaşların bileşiminde cam elyafı, kömür, petrol, hattâ taş elyafı bulunabilir.