Bronz çağından 1911 yılına kadar Çin imparatorlarına “Göklerin Oğlu” denilmiştir.Eski çağlarda Çin İmparatorları aynı zamanda “baş rahip” yani en büyük din temsilcisi idiler, imparatorluğun ilk hanedanı “Şang”, Çin’i İ.Ö. 1766’dan itibaren yönetmeye başladı. Şang kendisinin, inandıkları tanrı “Şang-ti”nin oğlu olduğunu ve onun tarafından gönderildiğini iddia ediyordu. Öldükten sonra “Şang-ti”nin yanına gittiğini de söylüyordu. Daha sonraki “Şang”lar ve bütün Çinliler buna inandılar.

Çinliler yüzyıllarca tanrılarının temsilcisi olan imparatorlarına büyük saygı gösterdiler. “Göğün Oğlu” anlamına gelen Şang-ti‘nin Şang sülalesinden önce de var olup olmadığı bilinemiyor. Çünkü, İ.Ö. 2697′ye kadar hüküm süren bütün “Şang”ların kökeni efsanelerle anlatılır ve bu yüzden gerçek hayatları ve kimlikleri pek anlaşılmıyor.

Şang-ti’