Nabız frekansının periferik olarak gerçekleştirilen alı­mı, fotoelektrik etkiyle çalışan alıcılarla düzenlenmektedir. Bu nabız alıcıları, daha çok bedendeki kan dolaşımının şiddetli olduğu yerlere, sözgelimi parmaklara yerleştirilip flaster ya da yapışan bantlarla tutturulur. Kulaktan alın­ması için, kulak memesine küpe gibi takılan özel alıcılar vardır.
Bildiğimiz gibi, kanımız belirli aralıklar içinde kısa basınç darbeleriyle damarlarımızdan pompalanır. Kalbin bir basınç darbesi ile belirli bir miktar kan pompalaması ne­deniyle, kanımızın akışı devamlı değildir. Kan damarları parti parti dolaşmaktadır. Bu etkiden, bedenin kan dola­şımı şiddetli olan bir yerinin bir tarafına ışık tutulup, öteki tarafına da fotodirenç gibi bir fotoelektrik (ışığa duyarlı) eleman yerleştirilip, ışık şiddeti ölçülerek yararlanılmaktadır. Bu yerlerde kanın parti parti pompalanmasından, gönde­rilen ışığın her an değişik büyüklükte bir bölümü yutulmak­tadır. Böylece fotodirençten alınan ışık şiddeti de parti parti kan dolaşımının ritminde değişmektedir, işte bu kan do­laşımının temposu, nabız frekansı için bir ölçüdür.
Nabız alıcıları iki türe ayrılmaktadır: Kulak – nabız alı­cıları, ışığın bedenden geçişi ilkesiyle, parmak- nabız alı­cıları ise yansıması ilkesiyle çalışmaktadır. Biz modelimizi Parmak-nabız alıcı sistemine göre hazırladık.
Kullanılmakta olan EKG cihazları ve nabız alıcı cihaz­lar, bize hasta hakkında detaylı bilgiler vermekte, fakat bu cihazlar, sadece gözlem yapabilmektedirler. Ayrıca bu­gün biz, bu cihazları çok yüksek fiyatlarla dışarıdan ithal etmekteyiz.
Biz projemizde, bir nabız alıcı cihazı gerçekleştirdik. Fakat bu cihazın, benzerlerinden büyük bir üstünlüğü var­dır. Bir bilgisayar yardımıyla hastaların dosyasını tutabil­mekte, hatta eğer daha önceden kayıtlıysa, eski kalp grafiklerini de gösterebilmektedir. Böylece, hastada mey­dana gelmiş olan değişiklikler, anında gözlenebilmekte­dir. Dosyalama sorununu ortadan kaldıran bu cihazın, doktorlara büyük kolaylık sağlayacağı kesindir.
Bir modelini hazırlamış olduğumuz cihazın başka bir üstünlüğü ise, bir EKG cihazına göre oldukça ucuz olma­sıdır. Öyle ki, bilgisayar fiyatı dahil olsa bile, yine en az 7-8 kat ucuza mal olmuştur.
Projemizin amacı, yukarıda anlatmış olduğumuz ci­hazın, kolayca bulunabilen basit yapılı elektronik malze­meler kullanılarak yapırpıdır.
YÖNTEM
Projeyi gerçekleştirirken uyguladığımız yol şöyledir:
1) LDR (ışığa duyarlı direnç) ve lamba ikilisinin rol aldığı, parmak ucunun ışığı geçirme derecesini anla­yabilecek bir prob yapımı.
2)  Probun hissettiği atımları güçlendirecek, yük­sek frekanslı parazitleri yok edecek bir nabız alıcı dev­resinin yapımı (Şekil 1).
3) Sinyalin belli bir eşik seviyesine gelip gelmedi­ğini anlayacak, işlemsel kuvvetlendiricilerden kurulmuş bir ~R~ dalgası seçici ve gösterici devrenin yapımı
4) iki ~R~ dalgası arasındaki süreyi hesaplayıp, dakikadaki kajp atım sayısını dijital olarak gösterece sayıcı devresinin yapımı.
5)  Bu iki devrenin çıkış işaretini dijital hale getiren analog-dijital çevirici (ADC) devresinin yapımı
6) ADC devresinin çıkışlarını gerekli anda bilgisa­yara iletecek bir giriş devresinin yapımı
7)  Dijital halde bilgisayara ulaşmış bilginin, ekra- na grafik halinde dökümünü sağlayan, hafızasında tu­tup istendiğinde hastayla ilgili diğer bilgilerle beraber geri çağırabilen BASIC ve MACHINE CODE dillerin­de bir programın hazırlanması.
Projemizin gerçekleştirilmesinde kullandığımız araç ve gereçlerin başında ölçü âletleri gelmektedir. Bunlar,
1)  Osiloskop,
2)  AVOmetredir.
Osiloskobun kullanımı, sinyal çıkışlarının gözlen­mesinde gereklidir. Bilgisayarın çizdiği ve osiloskobun gösterdiği grafiklerin aynı olması gerekmektedir.
AVOmetre, her zaman olduğu gibi, devrelerin ger­çekleştirilmesinde bize büyük faydalar sağladı.
Bunların dışında kullandığımız ana cihazlar bilgi­sayar (Spectrum 48K), monitör ve teyptir. Bu üç ci­haz, bilgisayar sistemini oluşturmaktadır.