Sultan Sencer 
 

       Sultan Muhammed Tapar öldüğü zaman, henüz küçük yaşta bulunan oğlu devlet büyükleri tarafından Selçuklu tahtına çıkarıldı. Diğer taraftan Sencer (veya Sancar) de Horasan'da sultanlığını ilân etmişti (14 Haziran 1118).
       Selçuklu Devleti'nin tahtında başkalarının da gözü vardı. Bu durum tek başına devlete hâkim olmak isteyen Sencer'i batıya yürümeğe sevketti. Neticede Büyük Selçuklu sultanlığını ele geçirmek isteyen Sencer ve Mahmûd, Sâve'de karşılaştılar (11 Ağustos 1119). Sencer yeğeni Mahmûd'u ancak ordusunda bulunan kırk fil sayesinde mağlûp edebildi ve bu suretle Büyük Selçuklu Devleti sultanı oldu.

       Fakat yeğenine bir kötülük yapmayarak onu kendisine damad edindi. Sultan Sencer bu galibiyetin verdiği üstünlük ile Selçuklu Devleti'ni yeniden tanzim etti. Rey, Mâzenderân ve Kumis gibi şehir ve bölgeleri hâkimiyet sahası içine aldı. Ayrıca Irak'ı Acem eyaletinin yarısı ile Gîlân bölgesini Şehzâde Tuğrul'a, Fârs eyaletini, Isfahan ve Huzistân'ın yarısını ise Selçuk-şâh'a veriyordu. Mahmûd'a da "sultan" unvanı merkezi Isfahan olmak üzere devletin batı ülkeleri bırakılıyor, bu suretle "Irak Selçukluları" Devleti meydana çıkıyordu. Sencer de "Sultan-ı a'zam" unvanı ile diğerlerinin üstünde büyük sultanlık makamına oturmuştu. Mahmûd ve öteki hanedan âzası ona tâbi olacaklardı.