BUHAR ÇAĞI
XIX. yüzyıl ortalarında, odun ve kömür ya­kan buharlı gemiler yelkenli gemilerin yerini almaya başladı. Yelken çağı bitmek üzereydi. Başlangıçta buharlı gemilerin her iki yanında da çarklar vardı. Derken, gemi pervanesi bulun­du ve çarklardan daha iyi iş gördüğü anlaşıldı. Aym yıllarda gemi yapımında ana madde olarak tahtanın yerini de demir almaktaydı. En görül­meye değer gemiyi I.K. Brunel yaptı. "Great
Eastern" adındaki geminin uzunluğu 210 met­reyi buluyordu. İçine 4.000 yolcualacak kapa­sitedeydi. 1890'dan sonra demirin yerini çelik aldı. Bugün de gemi yapımında kullanılan ana madde çeliktir.
1894 yılında gemi yapımında yeni ve hari­kulade bir. aşama daha oldu. Charles Alger-non Parsons yaptığı buhar türbinlerinden biri­ni 'Turbinia" adını verdiği gemide kullandı. Birkaç yıl içinde bütün hızlı gemilerde yeterli buhar türbinleri kullanılmaya başlandı. Ünlü Mauretania ile Lusitania da bunlardandır (1907). Buhar türbini gemicilikte hâlâ kullanılmaktadır.
Birinci Dünya Savaşı'ndan beri gemilerin ocaklarında kömür yerine petrol yakılmaya baş­landı. Son zamanlarda yapılan modern gemiler­de ise türbinlere buhar sağlamak için nükleer reaktörler vardır. Amerikan atom denizaltısı "Nautilus" (1955) nükleer enerji ile işleyen ilk gemidir. Deniz üstünde yol alan ilk nükleer gemi ise Ruslar'ın "Lenin" (1959) adındaki buzkıra­nıdır.