Dil Göstergesinin Öz Niteliği
Benveniste, bu bölümle öncelikle göstergenin tanımını verir: Gösterge, bir gösterenin (=işitim imgesi) bir gösterilenle (=kavram) birleşmesinden doğan bütündür.” Meselâ “kardeş” kavramının gösterenleri “k,a,r,d,eş” sesleridir. Fakat bu kavram ile sesler arasında bir bağıntı yoktur. Aynı kavram için farklı dillerde farklı gösterenler olabilir. Yazara göre Saussure, buradan yola çıkarak “dil göstergesinin nedensiz” olduğunu ortaya koymuştur.

Benveniste’ye göre gösteren ve gösterilen arasındaki ilişki zorunludur. Yazar, burada yine Saussure’e kulak verir: “Dil bir kâğıda benzetilebilir. Düşünce kâğıdın ön yüzü, ses ise arka yüzüdür. Kâğıdın ön yüzünü kestiniz mi ister istemez arka yüzünü de kesmiş olursunuz. Dilde de durum aynıdır. Ne ses düşünceden ayrılabilir, ne de düşünce sesten.”