Benveniste, bu yazıda dilbilimin son yıllarda yaptığı gelişmelere dikkat çekerek, birçok ülkenin dilbilim konusunda yayın ve dizilere sahip olduğunu belirtmektedir. Değişik ülkelerde yapılan dilbilim çalışmaları da kısaca bu bölümde verilmektedir. Yazarın vurguladığı nokta ise Saussure’ün “Dilbilimin tek gerçek konusu, kendi içinde ve kendisi için ele alınan dildir.” ilkesidir.
Bu yazıda dikkat edilmesi gereken diğer bir nokta ise dilimcilerde görülen ortak kaygılardır.  Benveniste, bu kaygıları üç maddede toplamaktadır:
1. Dilbilimcinin görevi nedir ve dil adı altında neye ulaşılacak, neyi betimleyecektir?
2. Bu konu nasıl betimlenecektir?
3. Dili kullanan kişinin doğal izlenimi için olduğu kadar dilbilimci için  de dilin işlevi “bir şey söylemektir.” Bu “bir şey” nedir ve nasıl belirlenebilir?
Yazara göre bu sorunların dilbilimciler tarafından tartışılmaya başlanması, kalıplarının yıkıldığının bir göstergesidir.

Sedat BALYEMEZ