Tanzimat'ın ikinci kuşak şairleri:
Tanzimat edebiyatının ikinci dönemi 1876 ile 1896 yılları arasını kapsar. Bu dönemin en önemli temsilcileri Abdüihak Hamit Tarhan, Recaizade Mahmut Ekrem ve Muallim Naci'dir. Bu sanatçıların ortak özelliklerini şu şekilde sıralayabiliriz: "Toplum için sanat" felsefesini bırakıp "sanat için sanat" görüşünü benimsediler. Siyasi ortamlara ve devlet yönetimine pek karışmadılar.  Sosyal konulardan çok, bireysel konuları ele aldılar.  Birinci kuşak şairlerine göre daha ağır bir dil kullandılar. Birinci kuşağın mücadeleci kişiliğine karşılık bu devre sanatçıları biraz içe dönük ve uyumlu bir kişiliğe sahiptirler. Hem şekil hem de içerik olarak öncekilere göre daha yeni bir edebiyat ortaya koydular.
Klasik, romantik ve realist edebiyat akımlarını Türk edebiyatına başarıyla yansıttılar. Bu sanatçılar daha bireysel ve yenilikçi sanat anlayışıyla ortaya çıkan Servet-i Fünûn edebiyatının oluşumuna da zemin hazırladılar.