YELKENİN YAŞI
M.S. 1000 yıllarında "latin yelkeni" adı verilen yeni bir yelken çeşidi ortaya çıktı. Bu yelken üçgen biçimindeydi; geminin rüzgâra yakın gitmesini sağladığı gibi, rüzgârla birlikte yol almasını da sağlıyordu. Yelkenin gelişmesi sonunda M.S. 1400 yıllarında klasik, tam do-natımlı gemiler yapıldı. Bunlarda kare biçimi yelkenleri olan bir pruva direği ile bir ana direk ve arkada latin yelkenli bir mizana direği vardı. Kare yelkenler mayistra yelkeni ile gabya yel­keni olmak üzere iki kısımdan meydana gel­mişti. Böylece daha büyük esneklik kazanılmış oluyordu.
Kristof Kolomb'un 1492'de Amerika yol­culuğu yaptığı "Santa Maria", "Pinta" ve "Nina" adlarındaki küçük gemilerde yelkenler bu biçimde düzenlenmişti. Francis Drake'in daha büyük, ağır ve silâhlı kalyonlarında da aynı yöntem kullanıldı.
XVII. ve XVIII. yüzyılların ünlü savaş ge­milerinde de direkler hemen hemen aynı biçim­de düzenlenmişti. Yalnız her direkteki yelken­ler genellikle üç kısımdan meydana geliyordu. 1800'lerde yapılan hızlı yelkenli gemilerde (bunlar büyük yelkenli gemilerin sonuncularıy­dı) ise yelkenler dört, beş hattâ daha çok kısım­dan meydana gelmişti. Bu uzun, zarif tekneler­de hız sağlamak amacıyla yelkenlere büyük yer ayrılıyordu. Bunlar uzun yolculuklarda kullanı­lıyor, örneğin Avrupa'ya Çin'den çay, Avust­ralya'dan yün taşıyorlardı.